Wyszukaj w słowniku

CZTERY liczebnik główny.

Odm.: W M. funkcjonują dwie formy mos.: czterej, łącząca się z rzeczownikiem w Mlmn.., np. czterej piosenkarze, lub czterech, występująca z Dlmn., np. czterech piosenkarzy; forma nmos. M. to cztery, np. cztery wilki, cztery przedmioty, cztery piosenkarki, cztery sarny, cztery okna. Poprawna postać C. to czterem, np. czterem chłopcom, mamom, psom (nie: !czterom, !czterym, ! czteram). B. mos. czterech, nmos. cztery, N. czterema, np. czterema przedmiotami (nie: !czteroma, !cztermi, !czterma, !cztermia, !czteromo chłopcami, !czterami przedmiotami). W połączeniu z rzeczownikiem dzieci zamiast poprawnego liczebnika zbiorowego czworo (dzieci), pojawia się liczebnik główny: czterema, (także: czteroma, cztermi, czterma, cztermia, czteromo) dziećmi. Forma mos. M. czterej, jeśli wchodzi w skład zestawienia liczebnikowo-rzeczownikowego w funkcji podmiotu wymaga wystąpienia orzeczenia w lmn., np. Czterej chłopcy usiedli na ławce. Oboczna postać M. czterech łącząca się w estawieniu liczebnikowo-rzeczownikowym z Dlmn. wymaga natomiast wystąpienia orzeczenie w 3 os. lp., w czasie przeszłym w r. nijakim, np. Czterech chłopców usiadło na ławce.